امروزه یکی از بحث های جالب در سازمان ها، در رابطه با انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها می باشد. در دهه های اخیر، سازمان ها با پویایی و تغییرات فراوانی در محیط کسب و کار مواجه شده اند. به منظور اداره و رهبری این تغییرات، مدیریت به عنوان یک عامل حیاتی و بنیانی در موفقیت یا شکست سازمان ها مطرح می شود. اما مدیریت در سازمان ها به شکل ها و سطوح مختلفی، هرکدام با وظایف، مسئولیت ها و نقش های خاص خود اجرا می شوند. در این مقاله به بررسی انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها پرداخته و نقش هر یک از این سطوح در موفقیت سازمانی را مورد بررسی قرار می دهیم. هر سطح به عنوان یک حلقه اساسی در زنجیره مدیریتی تلقی می شود، لذا جهت آشنایی با این سطوح ما را همراهی کنید.
انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها چیست؟
طبق صحبت های دکتر ماکان آریا پارسا انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها به تقسیم و درجه بندی وظایف و مسئولیت های مدیران در یک سازمان اشاره دارد. این تقسیم بندی بر اساس نوع فعالیت ها، سطح تصمیم گیری و میزان تاثیر گذاری در تدبیر و راهبرد سازمان ها انجام می شود. سطوح مدیریتی عمدتا شامل مدیریت اجرایی، مدیریت میانی و مدیریت استراتژیک( سطوح مدیریتی عالی) می شوند. در متن زیر هر یک از این سطوح مدیریتی را به طور خلاصه توضیح می دهیم: 1. مدیریت اجرایی (سطح عملیاتی): مدیران اجرایی به عنوان مدیران سطح پایین در زمینه تصمیمات روزمره و عملیاتی سازمان فعالیت می کنند. آن ها عمدتا مسئول اجرای برنامه های تصمیم‌گیری شده هستند. معمولا تصمیم گیری های مدیران اجرایی به مسائل روزمره و محدود به سطح سازمانی کوچک تر می باشد. همچنین آن ها بر عملکرد سازمان به صورت مستقیم و فوری اثر می گذارند.
- مدیریت میانی (سطح وسط): یکی دیگر از انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها، سطح میانی می باشد. مدیران میانی به عنوان واسطه میان مدیریت اجرایی و مدیریت استراتژیک عمل می کنند. آن‌ها مسئول انتقال اطلاعات و تصمیمات بین سطوح مختلف سازمان هستند. تصمیم گیری های مدیران میانی در زمینه های سطح بالا و برنامه ریزی استراتژیک تاثیر گذار می باشد. همچنین آن ها نقش کلیدی در ایجاد هماهنگی و ارتباطات داخلی سازمان ایفا می کنند و بر عملکرد میان مدت سازمان تاثیرگذار هستند. 3. سطوح مدیریتی عالی یا مدیریت استراتژیک: مدیران استراتژیک به عنوان تصمیم گیرندگان اصلی در زمینه های استراتژیک و طولانی مدت سازمان عمل می کنند. تصمیمات آن ها اغلب مرتبط با راهبرد کلان، توسعه بازار و مواجهه با چالش های بلندمدت می باشد و نقش آن ها در آینده سازمان، رقابت‌پذیری و موفقیت در بازار ها بسیار مهم است.
اهمیت انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها
در دهه های اخیر، بازار ها و سازمان ها با تغییرات فراوانی روبرو شده اند که نیاز به نظامی انعطاف‌پذیر و مدیریت هوشمندانه را احساس می کنند. از زبان دکتر ماکان اریا پارسا در این محیط پویا و پیچیده، مفهوم مدیریت به عنوان یکی از عناصر حیاتی در تدبیر و راهبرد سازمان ها به طور بیشتری به میان آمده است. انواع سطوح مدیریتی در سازمان، به مفهوم های گوناگونی از مدیریت در سازمان اشاره دارد که هرکدام با مسئولیت ها، وظایف و نقش های خاص خود به مدیریت سازمان می پردازند. این سطوح از مدیریت شامل مدیریت اجرایی، مدیریت میانی و مدیریت استراتژیک هستند که هر یک تاثیرگذاری خاص خود را در رشد، توسعه و پایداری سازمان ها دارند. اهمیت این سطوح مدیریتی در سازمان ها از جنبه های گوناگونی قابل تجسم است.
از یک سو، مدیریت اجرایی با تمرکز بر اجرای عملیات روزمره و حل مسائل فوری، پایه ای برای عملکرد اثربخش سازمان فراهم می کند. از سوی دیگر، مدیریت میانی با واسطه گری بین مدیریت اجرایی و مدیریت استراتژیک، سازمان را در جهت ارتقا هماهنگی و کارایی سازمانی سوق می دهد. در نهایت، مدیریت استراتژیک با تمرکز بر تدوین و اجرای استراتژی های بلند مدت، سازمان را به پیشروی و به سمت پیشرفت هدایت می کند. در این مقاله، به بررسی عمیق‌تر این سطوح مدیریتی و اهمیت هر کدام در ارتقا عملکرد سازمانی خواهیم پرداخت. تحلیل نقاط قوت و ضعف هر سطح، همچنین ارائه راهکار ها و تدابیر موثر برای مدیریت بهینه در هر حوزه نیز به عنوان بخش های اصلی این مقاله مورد توجه قرار خواهند گرفت.
انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها
از دیدگاه دکتر ماکان آریا پارسا امروزه با توجه به معیار های مختلف، انواع سطوح مدیریتی در سازمان ها را دسته بندی می کنند. ممکن است این دسته بندی ها در وبسایت های مختلف کمی با هم فرق داشته باشند، اما اصل و اساس آن ها بدین صورت می باشد: 1. مدیران سطح عملیاتی: در این سطح، مدیران به صورت مستقیم در حوزه عملیات روزمره سازمان فعالیت می کنند. وظایف آن ها شامل اجرای برنامه ها، مدیریت تیم های عملیاتی و حل مسائل روزانه است. 2. مدیران سطح میانی: مدیران میانی واسطه بین مدیران سطح عملیاتی و مدیران سطح عالی هستند. وظایف آن ها شامل انتقال اطلاعات، هماهنگی بین اقسام سازمانی، و تسهیل ارتباطات سازمانی می باشد. 3. سطوح مدیریتی عالی (مدیران استراتژیک): مدیران در این سطح مسئولیت ارتباط با محیط خارجی، تدوین استراتژی های سازمانی و تعیین جهت‌گیری کلان سازمان را بر عهده دارند. وظایف آن ها شامل ایجاد راهبرد های بلندمدت، مدیریت منابع اساسی و اتخاذ تصمیمات استراتژیک است.
طبق نظر دکتر ماکان اریا پارسا این سطوح مدیریتی، چهارچوب استانداردی را ایجاد می کنند که سازمان ها می توانند به وسیله آن تسلط و هماهنگی موثرتری در مدیریت داشته باشند. این تقسیم بندی با کمک به تعیین وظایف و مسئولیت های هر سطح، به برنامه ریزی سازمانی و افزایش کارایی کمک می کند.
سطح مدیریتی عالی
به اعتقاد دکتر ماکان اریا پارسا سطوح مدیریتی عالی یکی از حیاتی ترین و پر تاثیر ترین سطوح مدیریت در یک سازمان می باشد. این سطح از تیم مدیر عامل و معاونان او تشکیل شده و به عنوان مرکز کنترل و هدایت بر کل سازمان ایفای نقش می کند. مدیران ارشد، مجموعه ای از مهارت های استراتژیک و تصمیم گیری را به کار می گیرند تا سازمان را به سوی اهداف و رویکرد های مدیریتی ارتقا دهند. در نقش مدیران ارشد، اولویت در به دست آوردن حداکثر سود و هدایت سازمان به سمت دستیابی به اهداف میان مدت و بلند مدت قرار دارد. آن ها با پذیرش بالاترین سطح اختیار و مسئولیت، از نظرات و پیشنهادات کارکنان بهره‌مند شده و باید به نیاز ها و انتظارات آن ها نیز توجه داشته باشند.
این مطلب ادامه دارد…
بدون دیدگاه